Xesús Méndez Padín é o autor destas pezas que dan vida a aldea do Sisto, na parroquia de Pardesoa, en Forcarei

Tras a tala de dous cedros que ameazaban con caer sobre a calzada, a asociación veciñal do Sisto, na parroquia de Pardesoa, en Forcarei, empezou a darlle voltas á idea de aproveitar eses troncos. A través dun amigo común o desafío chegoulle ao escultor Xesús Méndez Padín, nativo de Vilalonga, no Concello de Sanxenxo pero afincado desde fai anos no Concello da Lama, e o afrontou con moita ilusión.
O primeiro paso foi, conta, botarlle unha ollada aos troncos «que non tiñan defectos aparentes». Preguntou por un posible motivo e dado que a aldea está á beira do Camiño da Geira e dos Arrieiros, unha alternativa ao Camiño Portugués, xurdiu a idea de facer dúas figuras, unha con cada tronco de dous peregrinos. Padín relata que mantivo a altura máxima de cada unha das pezas de madeira e de aí saíron unha peregrina e un rapaz peregrino que camiña diante da muller e mira cara atrás.
Xesús conta que «eu son escultor desde rapaz na pedra e na mármore, pero no traballo da madeira son autodidacta e levo 16 ou 17 anos». O traballo non foi doado porque como el mesmo relata «non é o mesmo traballar a madeira no taller como acostumo, con madeira seca que esculpir ao aire libre cunha madeira aínda viva e foi un desafío traballar unha madeira que aínda sangra e ten savia» e a que como materia viva lle inflúen as condicións ambientais de humidade e sol.
As figuras foron nacendo pouco a pouco deses troncos de madeira sen máis guía que o boceto que fixo ao primeiro para mostrar o modelo a agrupación. Na execución da encarga, a proceder dunha agrupación veciñal con poucos medios, no pesou nin moito menos o económico senón o desexo deste artista de contribuír coa súa obra «a este proxecto que supón tamén a recuperación dun camiño secular.
Méndez Padín destaca a beleza deste lugar «que ten un patrimonio marabilloso» e que está a revivir. «Fai dez anos, aquí só vivía a señora Concha, que ten 97 anos, e a aldea estaba esmorecendo pero empezaron a chegar os devanceiros dos antigos habitantes destas terras que comezaron a rehabilitar as casas mantendo a esencia e o seu aspecto orixinal», explica. Con eles chegaron tamén outros de fora.
Xesús Méndez explica que «atopeime con xente de Salamanca, de Tenerife e ata de Irlanda e é bonito ver como o pobo revive». Este venres, día 11, coincidindo coa celebración de San Bieito, patrón desta aldea que conta cuns 20 veciños, está prevista a presentación das esculturas nunha praciña do pobo á tardiña nun acto que estará organizado pola agrupación veciñal que preside Jesús Otero Campos.
O escultor mantivo a altura orixinal dos troncos e as pezas teñen unha altura de 1,96 e 1,40 respectivamente. Son, explica, algo máis grandes que a tamaño natural, pero coa perspectiva a sensación para os que pasan é que son dous peregrinos a tamaño real. Tras a talla, o artista imprimiulles cor para estes novos camiñantes que poboarán para sempre este Camiño da Geira e dos Arrieiros que cada día conta con un maior número de adeptos.

Noticia da Voz de Galicia e Faro de Vigo